Let Us Learn

Chrisann Jarrett pochodzi z Jamajki, ale od 8 roku życia mieszka w Wielkiej Brytanii. Kampania została przeprowadzona w Wielkiej Brytanii.

W latach 2012-2015 studenci i studentki, którzy byli rezydentami Wielkiej Brytanii ale nie otrzymali jeszcze brytyjskiego obywatelstwa nie mogli ubiegać się o kredyty studenckie. Żeby otrzymać kredyt, studenci musieli mieć status „idenfinite leave to remain” (prawo stałego pobytu), którego uzyskanie mogło wówczas trwać nawet 10 lat. Uniwersytety mogły też pobierać od nich wyższe opłaty za studia, właściwe dla studentów międzynarodowych (w przeciwieństwie do o wiele niższych opłat, które płacili mieszkańcy Wielkiej Brytanii i Unii Europejskiej). Wiele osób nie mogło sobie na to pozwolić i w efekcie rezygnowało z aplikowania na studia w Wielkiej Brytanii.

Po 2014 roku ruch Let Us Learn skupił się na rzecznictwie interesów młodych imigrantów i imigrantek. Aby utrzymać swój status rezydencki, studenci z zagranicy musieli opłacać składki w Immigration Health Surcharge (IHS) i Home Office co 30 miesięcy. Koszt tych składek wzrósl o 238% pomiędzy 2014 a 2019 rokiem, przez co wiele osób, dla których opłaty te są zbyt wysokie mierzy się z realnym ryzykiem utraty tego statusu i zostania „nielegalnymi” imigrantami.

Początki były skromne: mała grupa znajomych, którzy zderzyli się z problemem tego, że nie będą mogli dostać pożyczki studenckiej zaczęła się regularnie spotykać w marcu 2014 roku. Spotykali się co dwa tygodnie żeby szukać rozwiązań.
W lipcu 2014 roku, spotkali się z jednym z najbardziej inspirujących aktywistów w ich społeczności: Carlosem Saavedra, od którego uczyli się samoorganizowania i budowania kampanii. Zorientowali się, że to ich własne historie muszą stać się osią ich kampanii i zaczęli opowiadać je publicznie. Dzięki temu inni młodzi ludzie zaczęli się do nich przyłączać i opowiadać światu własne historie.
Young, Gifted and Blocked (Młodzi, Zdolni i Zablokowani) to kampania stworzona przez ruch Let Us Learn przy wsparciu fundacji Just for Kids Law w 2014 roku. W październiku 2016 ponad 120 młodych ludzi z ruchu Let Us Learn podpisało list do rektorów brytyjskich uczelni z prośbą o pomoc w umożliwieniu im studiowania.
Celem tej akcji było uświadomienie osób decyzyjnych na uczelniach o skali problemu – tak, by uniwersytety mogły np. rozważyć wprowadzenie stypendiów dla osób przyjętych na studia, które nie są w stanie opłacić czesnego ze względu na swój status imigrantów. Kampania składała się z trzech filmów – „We Belong”, „Young, Gifted and Blocked” i „Let Us Learn – A Short Documentary”, ale też działań offline – protestów i przemówień parlamentarnych. Była adresowana do decydentów i decydentek na uczelniach wyższych i brytyjskiego rządu.
24 czerwca 2015 roku Sąd Najwyższy w sprawie dot. pożyczek studenckich orzekł na rzecz urodzonej w Zambii absolwentki brytyjskiego liceum Beaurish Tigere (która legitymowała się statusem rezydenta), przywracając tym samym porządek prawny sprzed 2012 roku. Była to niezaprzeczalnie wielka wygrana dla ruchu Let Us Learn.

Kampania rozpoczęła się na blogu zarządzanym przez fundację Just for Kids i była promowana na różnego rodzaju wydarzeniach.
Aktywiści i aktywistki czuli, że do sukcesu potrzebne im będzie zainteresowanie mediów krajowych, dlatego w październiku i listopadzie Chrisann opowiedziała swoją historię na łamach Guardiana, a później została zaproszona do BBC Newsnight. Dzięki medialnemu rozgłosowi wiele młodych osób znajdujących się w podobnej sytuacji dowiedziało się o Let Us Learn. Zaczęli dołączać do ruchu. Praktycznie każda nowa osoba w ruchu mówiła to samo: sądziła, że jest jedyną osobą w tej sytuacji i że jest z tym problemem sama.
Na początku 2015 roku aktywiści i aktywistki Let Us Learn zaczęli współpracować z wiodącymi ekspertami w zakresie prawa imigracyjnego. Solange Valdez z Project for the Registration of Children as British Citizens (PRCBC) przeprowadziła dla nich serię warsztatów, dzięki którym lepiej poznali swoje prawa. Ta współpraca wniosła nową energię do kampanii. Na tamtym etapie, przed wyrokiem Sądu Najwyższego ws. Beaurish Tigere, zmiana statusu imigracyjnego była dla nich jedyną szansą na studia.
W miesiącach i tygodniach poprzedzających wybory parlamentarne 2015 roku, działacze tego ruchu spotykali się z kandydatami kandydatkami na posłów, wykorzystując wszystkie okazje, by nagłośnić swój problem wśród przyszłych decydentów/ek. Rozpoczęli przygotowania do sprawy w Sądzie Najwyższym, zaplanowanej na koniec czerwca. W dniu ogłoszenia wyroku SN zorganizowali demonstrację, która przebiła się do mediów krajowych – była relacjonowana między innymi przez Daily Telegraph.

Przed 2015 r. wiele osób spoza Wielkiej Brytanii potrzebowało statusu „settled” – np. prawa stałego pobytu – żeby móc ubiegać się o kredyt studencki. Wielu młodych ludzi wychowanych w Anglii musiało czekać 10 lat żeby uzyskać ten status, a dla większości opłacenie wysokiego czesnego na studiach bez takiej pożyczki było niemożliwe. Dzięki działaniom założycielki ruchu Let Us Learn, której udało się wciągnąć w działania wielu młodych ludzi w podobnej sytuacji, problem ten został nagłośniony. Efektem tego, że młodzi ludzie odważyli się opowiedzieć swoje historie, protestować, spotykać z decydentami i decydentkami stała się realna zmiana w prawie. Orzeczeniem brytyjskiego Sądu Najwyższego z czerwca 2015r. przepisy zostały zmienione i więcej zdolnych młodych ludzi ma od tej pory możliwość studiowania.