Poznaj Jacka Purskiego

Jacek jest politologiem, dzialaczem społecznym i edukatorem. W 2016 roku założył Instytut Bezpieczeństwa Społecznego (IBS), a w 2017 roku został członkiem ASHOKA – Międzynarodowej Organizacji Innowatorów Społecznych. Zaprojektował i przeprowadził wiele szkoleń m.in. dla policji, nauczycieli i samorządowców. Regularnie uczestniczy w spotkaniach sieci Radicalisation Awareness Network (RAN) działajacej w ramach Komisji Europejskiej, jest czzłonkiem RAN Expert Pool. Jest ekspertem zajmującym się tematem radykalizacji.

Przełomowa chwila

Jacek dorastał w dzielnicy w Warszawie, gdzie rasistowska i neofaszystowska przemoc była codziennością. W latach 90-tych działały tam zorganizowane grupy rasistowskich skinheadów. Bili oni ludzi na ulicach, robili neofaszystowskie napisy na murach. Miało to wpływ na Jacka, który czuł, że nie jest taki jak Ci ludzie. Czuł, że to co robią to zło, któremu trzeba się przeciwstawić. Kiedy odbywał praktyki studenckie podczas studiowania dziennikarstwa, nie chciał zaangażować się w typową pracę redakcyjną w mediach więc rozpoczął stażw organizacji społeczeństwa obywatelskiego – tak trafił do Stowarzyszenia „Nigdy Więcej”. Pracował tam przez 15 lat, współtworzył kilka kampani społecznych, był odpowiedzialny za współpracę z wolontariuszami przy różnych okazjach, pracował także z UEFA podczas Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012 w Polsce i na Ukrainie. Następnie zaczął ściślej współpracować z Radicalisation Awareness Network (Komisja Europejska).
Główną motywacją Jacka jest chęć zapobiegania złu. Wie, że problem radykalizacji dotyczy nas wszystkich i wpływa na nasze bezpieczeństwo. Natomiast media lub państwo polskie nie zajmują się tym problemem we właściwy sposób.

Pierwsze zwycięstwo

MyśląMyśląc o ważnych wydarzeniach na jego drodze, pamięta pierwszy artykuł, który napisał do pisma „Nigdy Więcej”. Również Mistrzostwa Europy w piłce nożnej w 2012 roku były wielkim i ważnym wydarzeniem, ponieważ wprowadziły temat zwalczania rasizmu i nienawiści do debaty publicznej w Polsce. Pamięta także, gdy po raz pierwszy pojawił się na scenie podczas Festiwalu Przystanek Woodstock w Polsce z antyrasistowskim przesłaniem. Oczywiście założenie Instytutu Bezpieczeństwa Społecznego (IBS) było również świetnym momentem będącycm ważnym wkąłdem w zmianę narracji i podejścia do problemu radykalizacji w Polsce. Ale w sumie, kiedy myśli o swoim największym sukcesie, myśli o tym, że po ponad 20 latach nadal pracuje i robi to, co robi.

Wyboista droga

IBS był wielokrotnie atakowany za swoje konsekwentne działania przeciw radykalizacji. Wiele osób postrzegać to może jako porażkę, ale Jacek uważa, że można obrócić to w sukces, bo ataki pokazują tylko jak ważny jest temat radykalizacji podejmowany przez IBS. Poziom odpowiedzialności związanej z prowadzeniem organizacji i pracą z takimi kwestiami, jak radykalizacja i ekstremizm, jest ogromny. Stres jest integralną częścią tej pracy i musisz nauczyć się nim zarządzać. Jacek szuka sposobów na odpoczynek i oderwanie się od codziennych wyzwań. Uwielbia gotować i angażować się w tematy związane z produkcją muzyki.

Mechanizmy radzenia sobie

Biorąc pod uwagę cały stres, Jacek uważa, że to, co robi on i jego koledzy i koleżanki w IBS, jest ważne i przydatne. W Polsce nie ma wielu osób kompetentnych w dziedzinie przeciwdziałania ekstremizmowi i radykalizacji. Jacek uważa, że jest to naprawdę potrzebne, ponieważ ma to bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo Polaków. To jego największa motywacja – „Dbamy o bezpieczeństwo Polaków, tylko tyle”. Równie mocno motywują go ludzie, z którymi współpracuje i wszyscy których spotyka w życiu. Gdyby nie ludzie, nie zrobiłby tego, co robi. „Samemu niewiele możesz zrobić!”

Wyjaśnienie ekstremizmu pięciolatkowi

Gdyby miał wytłumaczyć pięciolatkowi, co robi, powiedziałby, że… na świecie są źli ludzie którzy chcą zagrozić naszemu bezpieczeństwu. Bardzo często znajdują oni zbyt proste odpowiedzi na bardzo trudne pytania i próbują wyjaśnić świat w zbyt prosty sposób. Na ludzi wpływają także także inni źli ludzie, którzy zwyczajnie ich oszukują. „Staramy się powstrzymać tych złych ludzi, staramy się, aby ich złe podejście do świata nie było dominujące bo chcemy czuć się bezpieczniej, w naszym codziennym życiu. Jacek wierzy, że przeciwdziałanie radykalizacji i ekstremizmowi to przeciwdziałanie złu”.

Wyjaśnienie ekstremizmu rodzinie i przyjaciołom

Mimo, że można sprowadzić problem do walki dobra ze złem, Jacek zdaje sobie sprawę z tego, jak skomplikowany, długi i wieloaspektowy jest proces radykalizacji i chce uświadomić to wszystkim. Radykalizacja jest procesem, w którym jednostka lub grupa ludzi zmierza w kierunku terroryzmu, używa ideologicznej i przemocowej retoryki i narracji, stosuje przemocy. Ludzie radykalizują sie wswoich poglądach i działaniach. Proces ten ma wiele ważnych aspektów, zarówno pod względem specyfiki samego zjawiska, jak i zapobiegania mu i przeciwdziałania. Na przykład, mówiąc o radykalizacji, musimy wziąć pod uwagę m.in.: rekrutacja online i offline, fake news i propagandę, manipulację online, symbole i odzież, popkulturę młodzieżową, mowę nienawiści, zakłądy karne i np. stadiony piłkarskie jako miejsca rekrutacji, a także fenomen ekstremizmu a nawet terroryzm itp. Myśląc o zapobieganiu i zwalczaniu radykalizacji, musimy uwzględnić wszystkich kluczowych partnerów m.in.: policję, prokuraturę, samorządy, pracowników socjalnych, pracowników więzień, sektor edukacyjny itd. Jednostronne podejścia do radykalizacji może niestety ograniczyć nasze myślenie o tym złożonym problemie.

Odpowiednie reakcje w niewygodnych sytuacjach

Jeśli ktoś, kto reaguje na radykalizację w konsekwencji swoich działań dostaje rykoszetem, Jacek radzi: „to nie bój się i nie poddawaj, próbuj wiele różnych rozwiązań i podejść”.
1. Bądź odważny! Odwaga jest kluczem!
2. Bądź konsekwentny w tym co robisz w ramach swoich działań przeciw radykalizacji. Nawet jeśli Twoje działania nie są poparte wiedzą ekspercką, ale są konsekwentne i spójne, to jest to ważne i może być skuteczne.
3. Wykorzystanie komunikacji bez przemocy i umiejętności dialogu jako ważnej życiowej kompetencji. Ale także korzystaćj z zasady „no platform” czyli nie warto angażować się w debatę, z tymi którzy świadomie łamią prawo i promują nielegalne treści (np. rasistowskie lub ekstremistyczne).
4. Zdobądź więcej informacji na temat procesu radykalizacji i specyfiki grup ekstremistycznych. Ponadto, zawsze działaj zgodnie z prawem, używaj argumentu prawa i mów o odpowiedzialności prawnej dla tych, którzy je łamią.
5. Spróbuj znaleźć sojuszników w swoim najbliższym otoczeniu, w swojej społeczności – ludzi, którzy mogą Ci pomóc i wesprzeć Cię, zarówno jako eksperci jak i zwykli sprzymierzeńcy. Zbuduj szeroką sieć wsparcia podobnie myślących ludzi i zachęć innych do przyłączenia się i pomocy – na każdym etapie swojego działania i każdej podejmowanej inicjatywy.

Niektóre myśli dla działaczy niezdecydowanych

Jeśli chodzi o skuteczne przeciwdziałanie, Jacek jest głęboko przekonany, że najważniejsze jest konsekwentne reagowanie na wszelkie oznaki radykalizacji i ekstremizmu w naszym otoczeniu. Radzi by reagowaać na mowę nienawiści w Internecie. Szkoła powinna uczyć jak nie dać sie zrekrutować do grup i ruchów ekstremistycznych oraz jak uważać na ekstremistyczną propagandę i przemoc. Można również zorganizować kampanię lub akcję w swojej szkole i przedyskutowanie kwestii radykalizacji. Nauczycielowi powiedziałby, że ważne jest, aby uważać na ekstremistyczne symbole i ubrania w szkole oraz na język, którego używają uczniowie. Można także nauczać o zagrożeniach i konsekwencjach wszystkich reżimów totalitarnych, o fake newsach i współczesnych mechanizmach propagandy.